داستان ۲۴

دهان‌های رو به آسمان بازی که از گرسنگی خواهند مرد، همین

در حال حاضر بیشتر مردم ایران به خاطر نه تنها پشت هم دیگر را نداشتن بلکه حتی متضاد یکدیگر بودن و از یکدیگر کشیدن و تغذیه کردن، حالت دهان‌های رو به آسمان بازی را   تداعی می‌کنند که اگر چیزی داخل آن‌ها ریخته نشود تنها از گرسنگی خواهند مرد، همین.

مشکل امروز مردم ایران بیشتر ذهنی است

مشکل امروز مردم ایران بیشتر ذهنی است تا هر چیز دیگر. به جای فردی فکر کردن و تفکیک جستن لازم است ذهن تک تک افراد جامعه متمرکز بر اتحاد باشد آن‌هم با هدف تغییر وضعیت. بایستی فقط اتحاد را مد نظر داشت و با هم راه آمد نه اینکه سنگ خود را به سینه زد و راه کار شخصی خود را پیش گرفت. فقط قدم به راه اتحاد گذاشت و همه چیز به مرور درست خواهد شد. خود راه بگویدت که چون باید رفت.

یک اکثریت خاموش

یک اکثریت خاموشی هستند که باور دارند قادر نیستند هیچ تأثیری بر اوضاع بگذارند و لذا خود را با آن وفق می‌دهند تا کلاه خود را حفظ کنند. آن‌ها اشباح تنهایی هستند که فقط فکر آخور خویشند و اصولاً نه به کسی اعتماد دارند و نه به چیزی. فقط آسه می‌آیند و می‌روند تا گربه شاخشان نزند. دلشان هم به همین خوش است که از شاخ گربه مصون مانده‌اند. حال هرچه در این راستا متحمل شده باشند هم تأثیری در این دلخوشی آنان ندارد و تنها درجایشان را می‌زنند.

اقلیت پر سر و صدا

اقلیت پر سر و صدایی هم هستند که عموماً هدفشان صرفاً تافتهٔ جدا بافته بر شمردن خودشان از این خیل عموم است و توهم می‌کنند که بر اساس توهماتی دیگر بهتر از دیگران بوده و بدین‌وسیله خود را ارضاء می‌کنند. همین. تنها درجا می‌زنند و با حسی که به خودشان تلقین می‌کنند قانع می‌شوند.

انگشت شماری هم هستند که خود را به آب و آتش می‌زنند

انگشت شماری هم هستند که خود را به آب و آتش می‌زنند و چون پشتیبانی مؤثری ندارند تنها قربانی شده و درس عبرت بدتری برای خیل عظیمی که آسه می‌آیند و آسه می‌روند وبا صدای تقّی در هفت سوراخ قایم می‌شوند می‌گردند. کار حساب و کتاب دارد. بایستی از توی ابرها پائین آمد و در هماهنگی برای اتحاد خاک و خلی شد. همه چیز اتحاد است و بدون آن هیچ، وقت تلف کردن است، نیرو و امکانات به هدر دادن است.

بایستی به اتحاد فکر کرد

بایستی به اتحاد فکر کرد. از کانال اتحاد به راه کار فکر کرد. اول اتحاد. با همدیگر راه آمدن نه تفکیک. همه چیز از اتحاد شروع می‌شود. بایستی روی اتحاد تمرکز کرد. اتحاد در راه اعتراضات میلیونی به پشتیبانیه اغتصابات سراسری. فقط اتحاد.

هم میهن، توصیه می‌کنم به امان دادن به دیگر هم میهنان بپردازین 

هم میهن، توصیه می‌کنم به امان دادن به دیگه هم میهنان بپردازین و برای اتحاد راه‌کارهایی اندیشه کنین✌️

نان شب نداشتید نخورید، ولی اتحادتان را از دست ندهید

نان شب نداشتید نخورید، ولی اتحادتان را از دست ندهید. همه کاره مردمند و مردم یعنی اتحادشان. بدون اتحاد یعنی شیشهٔ پول پول شده، یعنی به یکباره هیچ. آرامگاه داریوش بزرگ و دیگر پادشاهان هخامنشی با علامت بعلاوهٔ بزرگی  +  مزین شده‌اند چون جمع، اتحاد، همه چیز است، همه چیز مردم است.

قدر احساسات هم‌بستگی دنیا را بدانیم

قدر احساسات هم‌بستگی دنیا با مردم ایران را بدانیم و ترک عادت دژمن دژمن جمهوری جنون و جنایات اسلامی را که چهل و چند  سال در سر بعضی‌ها فرو کرده بکنیم! اگر رژیم بد است تربیت او هم بد است. مردم ایران به روی باز و میهمان‌نوازی خود شهره‌اند. هالو اگر در معامله کلاه سرش برود تقصیر هالوگی خودش است، دشمن او خودش است. اگر هم توقع دارد دیگران ملاحظهٔ هالوگی او را بکنند بازهم از هالوگی خودش است. پس هم حواسمان را جمع کنیم و هم قدر دوستی و این هم‌بستگیی را که با دنیا پیش آمده بدانیم.

آری به خواست مردم، هر چه می‌خواهد باشد

نه به آنچه معدودی صلاح می‌پندارند، آری به خواست مردم، هر چه می‌خواهد باشد. شهریاری مردم و آزادی را می‌خواهیم با همهٔ مکافاتشان. می‌خواهیم در راه پخته و آزموده شویم. برای همین سینه‌هایمان به وسعت سپهر ستبر است.

دوران چریک بازی و غده‌های سرطانی گذشته است

پیشاپیش رجوع به اعمال نظامی، تنها برآمده از عدم صبر و تأمل یعنی تن دادن به روش خرد خبیث است. چه کسی یا چه چیزی می‌خواهد رفتار و اعمال آن تشکیلات نظامی را تضمین کند؟ مگر رژیم جنون و جنایات اسلامی یک زمانی رأی ۹۹٫۹۹٪ مردم ایران را نداشت و پیرو خواست الله مردم نبود؟ نه، دوران چریک بازی و غده‌های سرطانیی مثل مجاهدین خلق یا حزب‌الله یا حتی صلاح‌بین‌هایی مثل صاحبان ساواک گذشته است. دور واقعاً دور مردم است و مردم آنقدر خرد دارند که هم جان و هم زندگی و آیندهٔ خود و عزیزانشان را نجات دهند. آن‌ها خودشان دارند درستش می‌کنند.

اکنون که مردم راه افتاده‌اند، خودِ راه آزموده‌شان خواهد نمود

شاید خیلی‌ها و حتی خود مردم ایران هنوز به خواص و قدرت مردم پی نبرده باشند ولی اکنون که آن‌ها در راه هستند، راه افتاده‌اند، خودِ راه از همه نظر تعلیم‌شان خواهد داد و آزموده‌شان خواهد نمود.

در شروع راه تن به تحرک نظامی خیلی زود است

مردم اگر میلیونی بریزند بیرون، نیروهای سرکوب گر فقط فلج می‌شوند آنوقت کسبه، کارگران و کارمندان هم پشتیبان پیدا می‌کنند که اعتصاب کنند و در چنین صورتی کار رژیم به چشم به هم زدنی تمام است. شاید اگر مردم این‌ کار را نکنند دیگر راهی جز تحرک نظامی در برابر نیروهای سرکوبگر هم باقی نماند. ولی بایستی توجه داشت این آغاز انحراف از راه مردم و افتادن به مسیر یک غدهٔ سرطانیه دیگر شدن هم خواهد بود. خیلی لازم دارد در این مسیر نیفتاد. کار هر کس نیست. به هر جهت در شروع راه دست به این کارها زدن خیلی زود است.